Görünür olmanın iş hayatına dolayısıyla yaşamını etkilemesine, heteronormatif düşüncelere maruz kalınmasına, aile içinde sözlü veya fiziksel şiddete maruz kalınmasına neden oluyor. Lezbiyen Görünürlük Günü’nde özneler ile LGBTİ+ hak hareketleri, kamu ve özel sektörde yaşadıkları sorunları, sağlık alanında nelerle karşılaştıklarını Aydın LGBTİ+ Dayanışmasına anlattı.
LGBTİ+ olarak yaşadığınız çevredeki LGBTİ+ hak hareketini nasıl görüyorsunuz ve geleceğe yönelik LGBTİ+ hak hareketine dair görüşleriniz nedir?
Uğur Ezgi Kekeç (23) “Malesef çok yetersiz ve yavaş buluyorum. Bunun için üstüme düşeni elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum. Yoldaşlarıma destek olmaya çalışıyorum. Fakat fazla sosyal ve enerjik bir insan değilim ve vaktim çok kısıtlı.”
Ebru, (29) “LGBT+ bireyleri olarak zor bir yaşam döngümüz var. Bu zor yaşam döngüsünü kırabilmek için topluluk oluşturarak hak mücadelesinin verilmesi gerektiğini düşünüyorum. Aydın LGBTİ+ dayanışmasının bu konuda güzel ve güçlü adımlar attığını düşünüyorum; yapılan etkinliklerde sosyalleşip, LGBTİ+ bireyleri ilgilendiren birçok eğitim verildi. Yaşadığım çevredeki LGBTİ+ topluluğunun daha çok bireye ulaşması gerektiğini düşünüyorum. Yaşam haklarımız için küçük görünen ama çok büyük adımlar atıldığının farkındayım ve destekliyorum.”
Caeline, (21) “Yaşadığım çevreden çok uzaklaşmadan, yanı başımda olan annemden hakaretler duymak başında ağır gelmişti. Her ne kadar anneniz size “İğreniyorum, midemi bulandırıyor.” gibi ithamlarda bulunsa da benliğimi kabul edememesi bir süre sonra acıtmamaya başladı. Mevcut yönetimin yerine LGBTİ+ haklarını gören ve destekleyen bir yönetimin olması, herkesin aynı düşünceler içinde olmadığı ve herkesin düşüncelerini de değiştiremediğimiz gerçeğini daha iyi göreceğiz. Yalnızca yapabileceğimiz şeyler artacak, daha özgür olacağız. Sokakta yürürken, restoranda yemek yerken….”
LGBTİ+ özne olarak çevrenize açıldıysanız bu süreçte neler yaşadınız?
Uğur, “18 yaşında lisede en yakın arkadaşıma açıldım, 19 yaşında ise aileme açıldım. Şu an 23 yaşındayım ve zar zor kendimi kabul ettirdim. İlk zamanlarda kavgalar, laf çarpmalar çok oldu fakat evden uzakta üniversite okuduğum için nispeten katlanılabilir şeylerdi.
Ebru, Yakın çevremde kısmen görünür biriyim. Tamamen görünür birey olmak iş hayatımı, dolayısıyla yaşam kalitemi düşürebilme tehlikesinden şu aşamada imkânsız bir durum. Çünkü tamamen görünür olamama rağmen LGBTİ+ bireyleri tarafından ifşalanma tehditlerine maruz kaldığım oldu. Bu durum yakın çevreme bile görünür olmamı zorlaştırıyor.
Caeliné, “Çevreme, en yakın arkadaşlarıma ve değer verdiğim büyüklerime açıldım. Genel olarak iyi dönütler alsam da bir erkekle yasayacağım cinselliğin fikrimi değiştireceğini söylüyorlardı… Ama cümleye başladıkları andan itibaren tamamı yanlış olan bir düşünce pek de önemli olmuyor.”
Sağlık alanında yeteri kadar imkanlardan faydalanabiliyor musunuz? Bu konuda yaşadığınız sorunlar varsa nelerdir, anlatır mısınız?
Uğur, “Sağlık alanında olan birisi olarak kullandığım ifadelere dikkat ediyorum. Fakat gözlemim meslektaşlarımızın hala bu konuda çok eksiği olduğu yönünde. Herkesi cis-gender heteroseksüel varsayarak hareket ediyorlar.”
Ebru, “Kısmen görünür bir birey olduğum için sağlık konusunda bir fobiye maruz kalmadım. Görünür bir birey olsaydım kadın+ bireylerin pozitif ayrımcılıktan dolayı şanslı olduğunu, en azından sağlık alanında bir ayrımcılığa maruz kalmadığını düşünüyorum.”
Caeliné, “Ben görünüşüm açısından pek belli etmiyorum. Yaşadığım bir olayı anlatmak isterim. Psikiyatriye gitmiştim ve anlattığım şeyler sonucunda bana “cinsel kimlik bozukluğu” teşhisini konuldu ve depresyonda olduğum kanısına vardı. Sadece şiddetli panik ataklarım varmış…”
Okul, kamu veya özel sektörde özne olarak yaşadığın sıkıntılar neler?
Uğur, “Henüz öğrenci olduğum için bir sorun yaşamadım fakat muhtemelen gelecekte yaşayacağım. Şu anki genel sorunum, sohbet ederken karşı cinsle evleneceğim ve çocuk doğuracağım varsayılması ve aksini beyan ettiğimde saygı duyulmaması”
Ebru, “En başta ifşalanma tehdidi ile karşı karşıyayım. Çünkü ben bir trans+ birey değilim. Benim görünür olmam sapkınlıkla suçlanmama neden olabilir, aslında yine aynı noktaya geliyoruz. Görünür bireylerin işsizlik sorunu ile mücadele etme noktasına gelme riskim sürekli var. Bunun stresi ister istemez beni ve yaşamımı etkiliyor.”
Caeliné, “Özel sektörü anlatabilirim. Bazı insanlar yönelimimizden dolayı sarılmalarımızı bile yanlış yorumlayabiliyorlardı. Bu hem bana hem arkadaşıma sıkıntılar yaratmıştı.”
Lezbiyen görünürlük gününü kutluyoruz fakat siz görünürlük konusunda neler düşünüyorsunuz? Bir görünürlük var mı?
Uğur, “Görünürlük var ama toplum tarafından yok sayma da var. Çevreden çekindiği için gizlenmek zorunda hisseden cinsel kimliğini ve yönelimini kimseyle paylaşamayan insanlar var. Benim de amacım empati ile bu insanların rahat edebilmesini sağlamak. LGBTQ+ hareketini destekleyen mesajlar içeren t-shirtler giyiyorum, konuşurken ifadelerime dikkat ediyorum ve ulaşılabilir olduğumu düşünüyorum. Gelip benle iletişim kurmasalar bile varlığımdan cesaret alsınlar hiç olmazsa yalnız olmadıklarını bilsinler istiyorum”
Ebru, “Görünür olmayı çok isterdim. Varlığımın anayasa ile desteklenmesini, tüm hukuki haklarımın korunmasını isterdim. Bende tüm eşcinsel arkadaşlarımın görünürlük gününü kutluyorum. Varım, buradayım. Varlığımın reddedilmediği hümanist ve adil bir yaşam diliyorum hepimiz için. Hak mücadelesinde sevgi ile dayanıştığımız nice günlere”
Caeliné, “Maalesef bir görünürlük çok yok. Neden bilmiyorum ama yaşadığımız toplumdan dolayı görünürlük konusunda sıkıntılar yaşıyoruz, ben de dahil. Olabildiğince açık yasamaya çalışıyorum fakat zor oluyor.”
Caeliné, Ebru ve Uğur’a içtenlikleri ve paylaşımları için teşekkür ederiz. Daha görünür ve eşit hakların olduğu, adil günler olması umuduyla.